Zachowania i reakcje na uzależnienie bliskich osób są bardzo zróżnicowane, można jednak wymienić pewne wspólne, charakterystyczne cechy:
-
Trudności w odróżnieniu własnych myśli i uczuć od myśli i uczuć osoby uzależnionej.
-
Wewnętrzne poczucie konieczności kontrolowania osoby uzależnionej i jej zachowań.
-
Ukrywanie uzależnienia bliskiej osoby przed rodziną i znajomymi.
-
Poczucie odpowiedzialności i poczucie winy za picie, używanie narkotyków i nałogowe zachowania osoby uzależnionej.
-
Trudności z określeniem własnych potrzeb.
-
Poczucie niepokoju i winy, gdy ktoś obok ma kłopot lub przeżywa trudności – nieumiejętność towarzyszenia temu bez napięcia.
-
Brak czasu, aby zadbać o siebie (brak czasu dla znajomych i rodziny, zaniedbanie pasji czy zainteresowań).
-
Trudności w stawianiu innym wymagań oraz trudności w konsekwentnym ich utrzymaniu.
-
Poczucie bezradności i bezsilności.
-
Silne odczuwanie wstydu, lęku, poczucia krzywdy.
Jeżeli dostrzegasz w sobie wymienione powyżej cechy i chciałabyś/chciałbyś pomóc sobie lub bliskim, skontaktuj się z nami.
Współuzależnienie nie jest chorobą.
Jest to zespół cech i zachowań wynikających z nieprawidłowego (nieadekwatnego) przystosowania się do trudnej, długotrwałej i niszczącej sytuacji jaką jest uzależnienie bliskiej osoby. Sytuacja ta znacząco ogranicza swobodę wyboru postępowania, prowadzi do pogorszenia stanu psychicznego osoby z syndromem współuzależnienia i utrudnia zmianę własnego położenia na lepsze.
Współuzależnienie może dotyczyć partnerów, małżonków, krewnych jak i przyjaciół osób uzależnionych.
Na rozwój współuzależnienia wpływ mają również więzy rodzinne, takie jak posiadanie dzieci, a także dysfunkcjonalne wzorce z dzieciństwa, które powodują, że osoby z cechami współuzależnienia wchodzą w związki podobne do tych zaobserwowanych w dzieciństwie.
"Czasem nie trzeba siły by przy czymś trwać, czasem trzeba siły by to puścić."
J.C. Watts
Na pierwszych 2-3 konsultacjach rozpoznamy Twoją sytuację rodzinną, Twoje problemy i dostosujemy do nich dalsze postępowanie terapeutyczne. Ustalamy poszczególne etapy leczenia i ich cele. Często może też być potrzebna konsultacja z lekarzem psychiatrą lub innym lekarzem.
Możemy Ci pomóc
-
Uświadomienie sobie problemu i codziennych mechanizmów funkcjonowania.
-
Kluczowe jest zrozumienie, że osoby z syndromem współuzależnienia nie są odpowiedzialne za uzależnienie partnera, a co więcej nie mają na nie żadnego wpływu. Ważne jest uświadomienie sobie, że ich zachowania mogą jedynie podtrzymywać nałóg.
-
Praca nad relacją z samym sobą. Nad odzyskaniem pewności siebie, zbudowaniem zdrowej samooceny i poczucia własnej wartości poprzez uczenie się rozpoznawania i wyrażania swoich uczuć i potrzeb.
-
Praca terapeutyczna będzie dodatkowo polegać na nauce stawiania własnych granic, zadbania o siebie i w rezultacie, rozpoczęcia życia własnym życiem.
-
Podczas terapii indywidualnej dowiesz się w jaki sposób możesz wspierać osobę bliską uzależnioną, jak z nią rozmawiać i motywować ją do zmiany.
-
W terapii można nauczyć się skutecznych sposobów radzenia sobie w relacji z osobą uzależnioną korzystając jednocześnie z innych form pomocy, które będą wspierały proces zmian w życiu w różnych jego obszarach- webinary, treningi, warsztaty rozwoju osobistego, psychoedukację i profilaktykę
Głównym celem terapii jest:
Oprócz terapii indywidualnej oferujemy również terapię rodzinną i grupową, które znajdziesz w linkach:
W CKU można jeszcze skorzystać z innych form wspierających proces rozwoju osobistego, takich jak:
Jeżeli dostrzegasz w sobie wymienione powyżej cechy i chciałabyś/chciałbyś pomóc sobie lub bliskim,
przyjdź, porozmawiamy i zaplanujemy konkretne kroki.
email - info@ckudublin.org
Telefon/ WhatsApp:+ 353 876 494 555
W Ośrodku CKU możesz też skorzystać z innych form terapii i rozwoju osobistego.
Zajrzyj tutaj